Z odkryciem kawy i początkami jej spożywania związane jest wiele legend. Jedną z nich jest legenda o kozach, które, żując owoce kawowca, skakały i brykały jak nigdy przedtem. Pasterz, widząc, co się dzieje, też postanowił skosztować owoców, co zapoczątkowało popularność tejże rośliny. Inna legenda głosi, iż to mnisi z Etiopii jako pierwsi przygotowywali napój pobudzający w celu spędzania długich godzin nocnych na modlitwach. Legend jest wiele, ale całkowitej prawdy trudno się w nich doszukiwać. Faktem pozostaje, że kawę zaczęto używać w okolicach Etiopii w celach praktycznych. Głównie żołnierze i strażnicy żuli jej owoce, by móc być bardziej odpornymi na zmęczenie w czasie bitew, wędrówek i pilnowania wsi czy fortec. Spożywano również gotowane owoce kawowca doprawiane masłem oraz solą. Kto i kiedy zaczął parzyć kawę - trudno jednoznacznie określić.

Można się doszukać informacji, iż Arabowie rozpoczęli uprawę kawy i przygotowywali już w XIV wieku jej napar, który nazywali kahwa a Turkowie określili go jako kahve.

Do Europy, a konkretnie do Marsylii, przywieziono kawę i potrzebne przybory do jej parzenia dopiero w 1644 roku z Konstantynopola. Roślina i napój kawowy zyskał tutaj ogromną popularność. Zaczęto otwierać pierwsze kawiarnie (1671 w Paryżu, 1683 w Wiedniu). Wiedeńską kawiarnię założył w Wiedniu Kulczyński. Nie znamy jego pochodzenia, jednak domysły mówią, że rzeczywiście mógł on być Polakiem.

Polska poznawała kawę i jej właściwości również w XVII wieku. W następnym stuleciu zakładano w naszym kraju pierwsze „kafenhausy”.